Donderdag 31 mei – “Back to home”

Vandaag een droevige dag, want we moeten alles inpakken om terug te keren naar huis. Op tijd naar de luchthaven om in te checken.

Het was mooi, maar hier komt jammer genoeg ook een einde aan. We hebben alweer een stukje Amerika ontdekt, het was misschien niet zo avontuurlijk als de voorgaande reizen. Florida is absoluut niet een schoolvoorbeeld van Amerika, want samen met New York en Las Vegas zijn dit 3 buitenbeentjes. “New York” voelt heel Europees aan, “Las Vegas” is een staal van absurdisme (maar moet je toch eens gezien hebben) en “Florida” is een echte vakantie staat, waar ook rustige plekjes zijn en romantische stranden, maar ook pretparken bij de vleet. “Disney World” is natuurlijk de topattractie, samen met “SeaWorld” en “Universal Studios”.

Mogen we iedereen nogmaals bedanken voor de toffe reacties en hopelijk kunnen we jullie volgend jaar terug mee laten genieten van onze volgende reis.

Voor de mensen die dagelijks hebben gevolgd zijn er nu 5 nieuwe verslagen bijgekomen, omwille van de internetverbinding die niet beschikbaar was of waarvan de prijs iets te hoog was. Dus nog 4 verslagen te gaan.

Bedankt en tot later.

Woensdag 30 mei – “Back to SeaWorld”

Vanmorgen even uitgeslapen tot 9 uur en uitgebreid ontbeten om dan terug te gaan naar SeaWorld.

Twee voor de prijs van één. Je mag een tweede dag terugkomen naar SeaWorld binnen de 7 dagen en dat laten we niet liggen. We hebben namelijk nog één show niet gezien, omdat deze vrij laat is in de avond, namelijk “Shamu Rocks”.

Eerst nog even wat rondwandelen en een bezoekje brengen bij de haaien, ijsberen, manatees, pinguins en ook de “Puffins”. Deze dieren zijn een soort van papegaaien die ook onderwater kunnen zwemmen en ze leven waar ook de pinguïns leven. Echt grappige dieren die grappig uit de hoek kunnen komen.

“Shamu Rocks”, een echte “Must-See”. De muziek dreunt door je lichaam, de lichteffecten zijn schitterend en de “Shamu’s” laten zich van hun beste kant zien met prachtige salto’s en pirouettes. Het publiek wordt ook getrakteerd op een koude douche van deze dieren, want de eerste 15 rijen (jullie lezen het goed) krijgen emmers water over zich heen. Het publiek is door het dolle heen en voor ons is dit een geweldige afsluiter van deze toffe vakantie.

Dinsdag 29 mei – “Typhoon Lagoon”

Vandaag een waterachtige dag, niet van de regen, maar van het Disney’s waterpretpark “Typhoon Lagoon”. Dit park bezit enkele waterattracties om U tegen te zeggen.

Bij aankomst dadelijk naar “Crush ’n Gusher”, een achtbaan, maar dan wel voortgedreven op waterkracht. Je moet met twee in een dubbele band plaats nemen en dan wordt je voortgestuwd door waterkanonnen die een heel parcours met je afleggen om uiteindelijk te arriveren in een zwembad. We kunnen jullie vertellen, het gaat hard, zeer hard, maar enorm tof. De achtbaan heeft 3 parcours en die hebben we natuurlijk gedurende de dag allemaal gedaan. Tijd om het rustig aan te doen. Een rondje dobberen rond het park in een grote zwemband, zalig. Terug actie in enkele glijbanen, “Sliders” genoemd.

Midden in het waterpark is er een groot zwembad, waar om de zoveel tijd een waarschuwingssignaal gaat. Tijd voor de grote “Tsunami”. Het lijkt een beetje ironisch na de ramp van enkele jaren geleden, want de golf is hoog en krachtig. Het volk wordt meegesleurd door de kracht, maar hier gillen ze gelukkig van vreugde en plezier. Na enkele keren door de golf zijn meegesleurd, tijd voor rust en een beetje zonnen, maar niet lang, want het is heet en de schaduw schaars.

Een beetje verbrand, maar voldaan van waterplezier vertrekken we terug naar het hotel om snel een douche te nemen om te kunnen vertrekken naar “Universal City Walk”, een uitgangsbuurt waar vele gelegenheden zijn, zoals NBA-Superstore en restaurant, “Colloseum of Rock”, het grootste Hard Rock Café ter wereld, de ingangen van “Universal Studios” en “Island of Adventure”, maar ook ons restaurant voor deze avond “Bubba Gump”. Deze gelegenheid is gebaseerd op de film “Forrest Gump” die in 1994 een grote hit was in Amerika. Het menu is vooral Seafood, maar ook een echte Amerikaanse hamburger kan hier verorberd worden. Voor ons “A bucket full of boat trash”, een emmer met vanalles een beetje, zoals scampi’s, Mahi-Mahi (Vis), kleine kreeftenstaartjes en frietjes.

Na een waterachtige dag kan dit wel enorm smaken.

Maandag 28 mei – “Memorial Day 2007”

Memorial Day, een dag waar de Amerikaanse bevolking hun strijdtroepen viert en dit gebeurt met heel veel respect. Overal worden de strijdtroepen vermeld en vooral bedankt. Bijna op alle televisiekanalen zijn er uitzendingen over dit thema. Om een voorbeeld te noemen, in SeaWorld-Shamu show werd gevraagd aan de families en soldaten die hebben gediend en nog steeds actief zijn in de strijdmacht om recht te staan en ze werden bedankt door het publiek met een hartverwarmend applaus en ook met de nodige eer. Dit hebben we gedurende onze reizen meermaals meegemaakt dat de strijdmachten worden geprezen voor hun moed, al is het jammer dat het land nog steeds in oorlog is en dat er ondertussen al zoveel slachtoffers zijn aan beide zijden.

Voor ons een dag om niet naar een park te gaan, want daar is het nu overvol, dus tijd om een bezoekje te brengen aan de “Premium outlets” in Orlando, het shoppingparadijs van Florida. Enorm groot, veel merken en zeer goed van prijs. Daar waren we natuurlijk ook niet alleen, maar dat was te verwachten.

De parking was zo goed als volzet, maar toch hebben we er nog een plaatsje gevonden. Het was klein, maar nog niet zo klein als in Boston-Harvard University vorig jaar waar Sally eerst moest uitstappen en waar ik vervolgens via de zijraam moest buiten kruipen. Het was toen het allerlaatste plaatsje, te nemen of te laten, want we wilden de Universiteit van Harvard bezoeken.

Nadat we wat merkkleding hadden kunnen kopen aan degelijke prijzen zijn we terug gaan afkoelen in het zwembad, om ’s avonds terug naar Downtown Disney te gaan om het tweede gedeelte te gaan bezoeken. Inderdaad, het is daar zeer groot en zeer veel te beleven. Zet mij in de één van de grootste “Virgin Records”-Store in Amerika en ik ben wel enkele uurtjes stil.

Zondag 27 mei – “SeaWorld”

Vandaag vroeg op, want we moeten nog wel een eindje rijden van “Vero Beach” naar “Orlando”. We hadden graag aan de poorten van SeaWorld gestaan als het open ging en dat hebben we dan ook gehaald. Het massa volk viel heel goed mee en de drukte in het park bleef gelukkig nog even uit, maar ’s middags was het anders.

Als eerste “Journey to Atlantis”, aan deze attractie hebben we geweldige herinneringen uit 2004, samen met mijn ouders en een tante, hé TA. Hier zijn we toen tien keer natter uit de attractie gekomen dan nu. Toen waren nat tot op ons ondergoed.

Na “Journey to Atlantis” zijn we gaan droogzwieren in de Rollercoaster “Kraken” waar we wel ettelijke malen overkop zijn gegaan. Omdat we na de eerste rit nog niet droog waren, zijn we maar een tweede maal gegaan. Dan was het tijd voor de hoofdattractie van de dag, de show “Believe”. Deze werd uitgevoerd door Orka’s, ook “Shamu’s” of “Killer Whales”genoemd.

Deze nieuwe show was adembenemend, zoals de voorgaande. Ditmaal was er ook een Baby Shamu in de show, wat extra mooie momenten gaf. Deze show hebben we later op de dag nog eens opnieuw gaan bekijken, want we kregen er niet genoeg van.

Na de show nog enkele andere natuurwonderen gaan bekijken, zoals de manatees, de witte walvis “Belugas”, haaien, walrussen en nog veel meer.
Een andere nieuwe Show was “Horizons” waar de dolfijnen en vogels de sterren waren. Samen met de Shamu’s, twee shows die we niet mochten missen.

De warmte begon parten te spelen, dus tijd voor een afkoeling in het zwembad van het Walt Disney World Resort “Pop Century”. Ondertussen was het al avond geworden, dus tijd om onze dag af te sluiten in “Downtown Disney”. Dit domein bevat bioscoopzalen, restaurants, winkels, uitgaansgelegenheden. Deze zaken zijn allemaal om ter grootst en om ter mooist.

Moe, maar voldaan hebben we ons bed teruggevonden.
Morgen is het “Memorial Day”.

kort bericht

Alles is goed met ons, veel Seaworld en Disneyplezier. Zodra we
volwaardige internetconnectie hebben lees je hier alles over de
laatste avonturen, dus nog even geduld. Tof dat ook met jullie alles
OK is en bedankt voor de plezante reacties.

Zaterdag 26 mei – “Cocoa, Space and beyond”

Vanmorgen een rit van Vero Beach naar Cocoa Beach, een eiland aan de Atlantische oceaan en waar ook het beroemde “Cape Canaveral” is gevestigd. Daar waar de Space Shuttles worden gelanceerd.

In het jaar 2000 waren we getuigen van de lancering van de Space Shuttle STS-101. Dit staat in ons geheugen gegrift als een memorabel moment, de schok die je dan door je lichaam voelt is niet te beschrijven, ook al stonden we er mijlen ver van af. Het was 6:20u ’s morgens en op de autostrades stonden al de wagens stil en iedereen was gefixeerd op één punt. Op de radio kon je afstemmen op het controlecentrum “Houston” om de aftelling te volgen. Jammer genoeg zijn de eerstvolgende lanceringen dit jaar pas in juni voorzien en zijn we het domein niet gaan bezoeken, alhoewel het echt de moeite is en het toch wel kribbelde.

We hebben ook langs de Cruiseterminals gereden van de verschillende maatschappijen, waaronder natuurlijk de “Disney Cruise Lines”, hier zijn we al vast eens een kijkje gaan nemen waar in 2008 ons volgend avontuur zal beginnen. De “Disney Cruise” is een echte aanrader en staat dan ook in onze top 3 van voorbije reizen, samen met “Alaska” en de “Icefield Parkway” in Canada.

In Cocoa Beach is er een winkel met de naam “Ron Jon Surf Shop”, deze is “Open 24 hours a day, just like the beach” en het is er een drukte van je welste. Allemaal mensen die zoeken naar een Surfplank, bikini’s, zwemshorts,… je kan het zo gek niet bedenken… als voor het strand.

Ondertussen begon onze maag te knorren en zijn we natuurlijk gaan Picknicken op het strand, met een duik in de oceaan als gevolg. Nog even verder rondrijden op het eiland en dan terug richting Vero Beach, dit op de tonen van de nieuwe verzamel CD van “The Beach Boys”.

Om deze geslaagde dag lekker af te sluiten zijn we gaan eten in “Applebees”, een Steak-restaurantje waar je de echte Amerikaanse Steak kan eten en dat hebben dan ook gedaan.

Vanaf morgen is de kans groot dat we geen verslagen meer kunnen sturen, omdat het motel dat we hebben gereserveerd geen internet verbinding heeft. Dit weerhoudt jullie absoluut niet van reageren op onze verslagen. Morgen zijn we op weg naar Orlando, waar we nog 4 dagen in het “Disney’s Pop Century Resort” zullen verblijven. Jullie weten dat we echte Disney-fans zijn en dat we het niet kunnen laten om regelmatig een bezoekje te brengen. We gaan nu geen Disneyparken bezoeken, maar wel “SeaWorld” en het Waterpark “Typhoon Lagoon”.

Vrijdag 25 mei – “Worthy Pirates”

Zoals beloofd hebben we vanmorgen gaan rondkuieren in “Worth Avenue”, daar waar de prijzen hoog zijn, heel hoog. De winkels van Gucci, Hermes, Dior, Chanel, Tiffany’s, Vuitton, Cartier en nog vele andere hebben daar allemaal hun plaats. Voor ons was het “window”-shoppen en rondkijken in de mooie binnenpleintjes die deze straat bezit.

Bij onze aankomst in Vero Beach hebben we ons gewaagd aan een duik in de oceaan, terwijl de grote rollende golven het strand opdonderen. Het water was gewoonweg warm, maar er stond een sterke stroming.

Deze avond hebben we echt kunnen meemaken wat het betekend, “Going to the Mall”. Al de jeugd komt er samen om met elkaar af te spreken en samen te winkelen, iets te eten of naar de bioscoop te gaan, net zoals wij deze avond hebben gedaan. Vanavond was hier de première van “Pirates of the Caribbean 3 – At World’s End”. Dit laatste deel uit de piraten-trilogie was een staaltje van film maken. Het was een vrij ingewikkelde film omdat, ook voor ons, de taal met de accenten niet altijd even verstaanbaar was. We zullen hem nogmaals moeten gaan bekijken om alles te kunnen begrijpen, want het ging zeer snel en was overweldigend.

Dit weekend wordt dan ook één van de drukste weekenden van het jaar, want het is hier “Memorial Day weekend”. Al de motels en hotels zijn zo goed als volgeboekt, maar gelukkig was er nog een plaatsje voor ons.

Morgen gaan we naar Cocoa Beach, waar ook Cape Canaveral is, maar dit hebben we al tweemaal bezocht, dus zullen we andere zaken gaan bekijken.

We zijn al op 2/3 van onze reis, alles gaat snel, veel te snel. We zouden hier nog weken kunnen rondreizen, want het land is groot... heel groot. Dus we zullen nog eens moeten terugkomen. Dit jaar was onze reis niet zoals de andere reizen, veel rustiger en veel strand, niet echt van onze gewoonte, maar dit mag ook wel eens. Florida is absoluut Amerika niet, maar een Staat op zich, met hun eigen gewoonten en regels.

Donderdag 24 mei – “From West to East”

Vandaag hebben we Florida doorkruist van het Westen naar het Oosten, van de rustige zee naar de stormachtige oceaan. Onderweg was er weinig te zien, daarom waren we zeer vlug aan de kust, maar eerst een stop in “Hollywood”. Neen, niet “het” Hollywood van de film, maar een stadje dat dezelfde naam draagt met een “Hard Rock Café & Casino”. Daarom was het stadje zo belangrijk voor ons. Even een wandeling door het Resort, jammer genoeg geen berenpins, maar wel enkele andere, Ja Walter, ook voor jou… en dan terug in de wagen richting Ft.Lauderdale.

Daar aangekomen zagen we dadelijk het verschil tussen de Golf van Mexico en de Atlantische Oceaan. De woeste golven beukte het strand op en de surfers waren er met veel aanwezig. Zelfs surfers met een soort van vlieger die hen voorttrekt, “parasurfing” genoemd. We konden het weer niet laten en we waren alweer het water in.
De wind was zo hevig dat we bij de picknick alles in het oog moesten houden of er vloog vanalles tussen onze boterhammen of ze vlogen gewoon weg.

Tijdens onze rit langs de kust hebben we enkele halte gemaakt, maar toen gebeurde er iets dat we allang niet meer hadden gezien. Het begon te regen… ja het was echt, want we hebben ze geteld… alle tien druppels.

In Palm Beach rees een gigantisch hotel op en dat wilde we wel bezoeken. Het droeg de naam “The Breakers”. Het stond er al van 1896 en is geduurde de jaren twee maal afgebrand. Het gebouw zoals het nu is staat er van 1926. De architect van dit hotel was Henry Flagler, bekend van vele Amerikaanse bouwwerken en een compaan van Rockefeller.
De prijzen voor de kamers zijn zeker niet bestemd voor onze portemonnee, maar niets of niemand kon ons weerhouden om er eens rond te kijken in dit staaltje van architectuur. Het restaurant heeft een enorm prachtig zicht over de oceaan en de bloemenperken zijn er onderhouden door echte vakmensen.

Het was ondertussen al laat geworden en we hadden nog geen Motel, dus we moesten wel vertrekken.

Morgen gaan we rondkuieren in Worth Avenue “The Rodeo drive of the South” in Palm Beach, daar waar de rijke en beroemde mensen gaan shoppen en wees gerust, wij gaan er slechts rondkijken.

Woensdag 23 mei – “The Sanibel stoop”

Vandaag was het vroeg op (6:00u), want we zijn gaan schelpen zoeken op het eiland “Sanibel”. Jammer genoeg was het vanmorgen hoog water, zodat de vondst niet groot was. Toch duurde het niet lang vooraleer we in het water lagen, want het was warm. Jullie zullen denken, om 6:00 ’s morgens schelpen zoeken, die zijn zot zeker. Ja, maar we waren zeker niet alleen, het eiland is bekend voor deze parels van de zee. Ze hebben zelfs de mensen die voorovergebogen wandelen om schelpen te zoeken een naam gegeven, namelijk “The Sanibel Stoop”.

Na onze eerste halte aan het uiterste punt van het eiland, zijn we een ander strand gaan opzoeken. Hier was het water iets te woelig, zodat ook hier de vondst niet zo groot was. Dan maar naar het volgende punt “Captiva”, het andere eilandje naast Sanibel. Hier leek het net paradijs, de rustige zee, het heldere water en de vele schelpen. In het begin waren we hier zo goed als alleen, maar tegen de middag stond de parking vol. Plots werd onze aandacht getrokken naar een donkere plek in het water dat zich langzaam voortbewoog. De mensen op het strand begonnen te discussiëren wat het juist kon zijn, een haai, een zwerm vissen, een rog,… maar plots stak het zijn snuit boven water en het was niets minder dan een “Manatee”. Het dier dook terug onder en verdween even stil dan het was gekomen.

De warmte begon zijn tol te eisen, zodat we in de namiddag naar een “Outlet” zijn gaan wandelen. Een “outlet” is te vergelijken met Maasmechelen Village, maar hier zijn ze van een iets groter formaat.

Daarna hebben we een bezoek gebracht aan een winkel “Bass Shop Pro” waar ze bijna alles hebben voor sport- , jacht- vissen- en buitenleven. Deze winkel is gigantisch groot (130,000 Sq Ft) en verkoopt zelfs boten, die daar uitgestald staan. Je moet het echt zien om het te geloven.
Terug in ons motel, hebben we nog een avondwandeling gemaakt langs het strand en deze avond zal het zeker niet laat worden, want het was een lange en zalige dag.

Morgen kruisen we Florida van de West-kust naar de Oost-kust.

Dit zijn enkele van de gevonden schelpen:

· Conch Shells
· Lightning Whelk Shells
· Olive Shells
· Coquinas Shells